ΜΟΝΑΞΙΑ

Η μοναξιά είναι μια κατάσταση της ανθρώπινης ζωής, μια εμπειρία του να είσαι ανθρώπινος που κάνει ικανό το άτομο να διατηρεί, να επεκτείνει και να βαθαίνει την ανθρώπινη φύση του. Ο άνθρωπος είναι αποφασιστικά και αιώνια μόνος, είτε η μοναξιά του είναι ο οξύς πόνος του ατόμου που ζει απομονωμένο ή άρρωστο, είτε η αίσθηση της απουσίας που προξενήθηκε από το θάνατο κάποιου αγαπημένου, ή η διαπεραστική χαρά που βιώνεται από μια θριαμβευτική δημιουργία. Πιστεύω ότι είναι αναγκαίο σε κάθε άτομο να πραγματώσει τη μοναξιά του, να αποκτήσει έντονη επίγνωση ότι τελικά σε κάθε ίνα της ύπαρξης του ο άνθρωπος είναι μόνος – τρομερά και ατέλειωτα μόνος. Οι προσπάθειες να ξεπεραστεί ή να αποφευχθεί η υπαρξιακή εμπειρία της μοναξιάς μπορεί να καταλήξουν μόνο σε αυτό-αλλοτρίωση. Όταν ο άνθρωπος ξεφεύγει από μια θεμελιώδη αλήθεια της ζωής, όταν αποφεύγει και αρνείται με επιτυχία τη φοβερή μοναξιά της ατομικής ύπαρξης, αποκλείει τον εαυτό του από μια ουσιαστική λεωφόρο αυτό-ανάπτυξης.

Άρχισα να ανακαλύπτω  τις ρίζες της δικής μου μοναξιάς κατά τη διάρκεια μιας οικογενειακής κρίσης όταν ούτε ο άνθρωπος ούτε η λογική μπορούσαν να κατευνάσουν τον καυτό πόνο που μου τρυπούσε την καρδιά. Αυτή η κρίση αποτέλεσε το  μέσο για να βυθιστώ βαθιά μέσα σε μια έντονη και άχρονη εμπειρία του εαυτού. Η ξαφνική αναγνώριση και το βάθος της δικής μου μοναξιάς ήταν μια αποκάλυψη που άλλαξε τη ζωή μου. Δεν μπόρεσα ποτέ από τότε να ξαναδώ τον απογευματινό ήλιο να ξεθωριάζει στη λησμονιά χωρίς να νιώσω μόνος. Δεν μπόρεσα ποτέ από τότε να ξαναπεράσω δίπλα από ένα ανήσυχο πρόσωπο ή να δω γύρω μου πόνο, βάσανα, δυστυχία, φτώχια χωρίς να νιώσω βαθιά και δυνατά συγκινημένος. Αυτή η αναγνώριση της δικής μου θεμελιώδους μοναξιάς, αυτή η διεισδυτική επίγνωση της δικής μου μοναχικής ύπαρξης, άνοιξε μέσα μου ένα ποτάμι οδυνηρών συναισθημάτων που με πλημμύρισε και με άφησε σε μια γυμνή διαβρωμένη κατάσταση. Ταυτόχρονα, όμως, είδα τις μορφές της ζωής και της φύσης να δονούνται πιο έντονα από πριν. Κάθε τομέας της ζωής μου πήρε ένα χρώμα, μια ευκρίνεια και μια ζωντάνια, εντελώς καινούργια. Κάτι υπερβολικά δυνατό ρίζωσε μέσα μου και έφτασα στο σημείο να γνωρίσω τον εαυτό μου με μια πιο τίμια και ολοκληρωμένη έννοια που ποτέ δεν είχα σκεφτεί ότι ήταν δυνατό να υπάρχει. Έμαθα ότι μπορούσα να είμαι ευτυχισμένος στη μοναχική σιωπή. Αυτή η αναγνώριση και η γεμάτη σημασία επίγνωση του εαυτού μου σαν ένα ολοκληρωτικά μοναχικό άτομο άνοιξε το δρόμο για βαθύτερους ανθρώπινους δεσμούς και σχέσεις και μια πιο ολοκληρωμένη εκτίμηση όλων των όψεων της ζωής και της φύσης. Διαπίστωσα ότι η αναπόφευκτη και ατέλειωτη μοναξιά του ανθρώπου δεν είναι μόνο μια απαίσια κατάσταση της ανθρώπινης ύπαρξης αλλά είναι επίσης το εργαλείο μέσα από το οποίο ο άνθρωπος βιώνει ένα νέο είδος ευσπλαχνίας και μια καινούργια ομορφιά. Αυτός τούτος ο τρόμος που φωλιάζει μέσα στη μοναξιά είναι υπόλογος για το ξύπνημα νέων αισθήσεων και την εμπειρία της βαθιάς συντροφικότητας και της ακτινοβόλας ομορφιάς.

ΠΗΓΗ: 

Clark E. Moustakas. Μοναξιά. Η εμπειρία του να είσαι μόνος. Εκδόσεις: Δίοδος